Nie mam czasu”
oraz „Jak znajdę wolną chwilę...”

to są dwa zdania, które słyszę niemal każdego dnia.

Pewnie teraz zastanawiasz się kiedy Ty to słyszałeś albo nawet kiedy sam to mówiłeś.

Niewiarygodne jest to, że nie mają czasu studenci, ludzie pracujący, a nawet emeryci.

Niezależnie od tego o której wstają z łóżka i o której do niego wracają, niezależnie od tego ile mają realnie obowiązków i niezależnie od swojego statusu finansowego, ciągle słyszę, że nie mają czasu.

Kiedy uruchamiałem bloga, którego teraz czytasz (dziękuję!) to podzieliłem się tą dobrą nowiną z moimi odbiorcami w social mediach oraz rozesłałem wiadomość do wielu swoich bliższych i dalszych znajomych. Od wielu z nich otrzymałem odpowiedź z gratulacjami, ale też jakaś część odpisała mi wiadomość w stylu „Jak znajdę wolną chwilę to na pewno odwiedzę Twojego bloga”. Oczywiście jasne było dla mnie to, że ludzie nie rzucą jeszcze w tej samej sekundzie wszystkiego czym się zajmują, żeby przeczytać jednym tchem artykuły napisane przez Piotra, a z drugiej strony zauważyłem pewną prawidłowość. Ci, którzy byli z mojego najbliższego otoczenia i wspierają mnie w działaniach, znaleźli czas, żeby kliknąć w link i zobaczyć efekt mojej ciężkiej pracy. Dlaczego? Jedni z czystej ciekawości, a drudzy, bo było to dla nich ważne.

Jaki jest mój wniosek:

A teraz dwie krótkie historie. Pewnie znasz wiele podobnych…

Sytuacja ma miejsce w biurze, w którym to jeden z pracowników prosi o pomoc swojego kolegę z działu. Pomoc miała polegać na przygotowaniu materiałów do zamieszczenia w prezentacji na spotkanie z dyrektorem. W odpowiedzi na swoją prośbę słyszy, że jego współpracownik nie ma czasu, bo przygotowuje coś ważnego dla swojego szefa.

Chwilę później dzwoni do tego samego kolegi żona z komunikatem, że źle się czuje, chyba zaczyna rodzić i trzeba ją jak najszybciej zawieźć do szpitala. Dosłownie w tym samym momencie współpracownik wstaje, opuszcza pokój i ustala z szefem, że wyjeżdża z pracy.

I co się okazuje? Czas się znalazł. Kluczowe w tej historii były priorytety.

Inna historia…

Dziecko przychodzi do matki, żeby przeczytała mu książkę. A ona mówi, że nie ma czasu.

Dzieciaki są mistrzami zwracania na siebie uwagi i nie odpuszczają tak łatwo, dlatego za chwilę to samo dziecko zaczyna załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne na nową, drewnianą podłogę.

Matka od razu zrywa się od stołu i zaczyna nerwowo sprzątać. O ile dziecko mogło czekać, o tyle podłoga może się uszkodzić i trzeba jej jak najszybciej poświęcić swój czas.

I co się okazuje?

Czas się znalazł. Kluczowe są priorytety, które sobie wyznaczamy.

Czy ten schemat nie pojawia się regularnie w naszym życiu prywatnym i zawodowym?

Jeśli nie mamy czasu na jedno zadanie, to dzieje się tak dlatego, że właśnie robimy w tym czasie coś innego.

Co to oznacza? Mamy czas! Tylko wykorzystujemy go na to, co jest dla nas w danym momencie ważniejsze (to czy dobrze wyznaczamy priorytety i czy nam to szkodzi czy pomaga to już jest temat na oddzielny wpis..).

Masz czas!
I to Ty decydujesz co z nim zrobisz.

Jak? Wyznaczając priorytety.

Łatwiej jednak jest powiedzieć komuś, że nie masz czasu na spotkanie na kawę czy kolację, niż powiedzieć, że masz ważniejsze sprawy i zadania oraz masz swoje, inne priorytety.

Rozumiem, że nie chcesz kogoś urazić i starasz się odmówić asertywnie i bardzo grzecznie, ale…!

Nie oszukuj siebie! Nie tłumacz siebie przed sobą, że nie masz czasu.

Tylko powiedz sobie jasno, że czegoś nie robisz, bo…

A może jak to nazwiesz to również zmienisz swoje priorytety?

DOŁĄCZ DO REGIONALNYCH GRUP ZRZESZAJĄCYCH MANAGERÓW >>tutaj<< - WYMIANA DOŚWIADCZEŃ, NOWE KONTAKTY, OFERTY PRACY, MOŻLIWOŚCI PODEJMOWANIA WSPÓŁPRACY - ZAPRASZAM!